11 listopada to dla nas – Polaków – jedna z najważniejszych dat w kalendarzu. Właśnie wtedy obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. To właśnie 11 listopada 1918 r., po 123 latach zaborów, nasz kraj znów pojawił się na mapie Europy. Wspomnianego dnia, słynny polski przywódca i działacz niepodległościowy Józef Piłsudski, został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich, a przebywające na naszych ziemiach oddziały obcych żołnierzy, zaczęły się z nich wycofywać. Ponownie mogliśmy zacząć się cieszyć ze swojego własnego domu – Polski, która przez wiele lat zawłaszczona była przez Rosję, Prusy i Austrię.

Polska mogłaby nigdy nie odzyskać niezależności, gdyby nie niezłomność wielu naszych przodków, którzy przelali krew za utraconą Ojczyznę. Pomimo usilnych prób naszych nieprzyjaciół, którzy walczyli ze wszystkim, co wiąże się z naszym narodem, nie zdołano zabić ducha polskości. Ani Niemcom, ani Rosjanom nie udało się narzucić naszym rodakom swojej kultury i języka w ramach tzw. procesów rusyfikacji i germanizacji. Polacy odzyskując niepodległość po ponad 100 latach „niebytu” – co jest fenomenem na skalę globalną – po raz kolejny udowodnili zaś, że są jednym z najbardziej niestrudzonych i najbardziej dumnych narodów świata.

Co by się stało, gdyby nie bohaterstwo przodków, którzy walczyli o naszą niepodległość? Dziś prawdopodobnie nie mówilibyśmy w języku polskim; nie moglibyśmy pewnie też demonstrować dumy z naszych narodowych symboli – flagi oraz godła państwowego; a wielkie czyny, jakich dokonywali Polacy na przestrzeni wieków, zostałyby zapomniane. Polska mogłaby przepaść na zawsze.

Dzień 11 listopada został ustanowiony – ustawą Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z 1937 r. – polskim świętem narodowym i pozostawał oficjalnie świętem państwowym RP do roku 1944. W roku 1945 komunistyczne władze PRL jako święto państwowe ustanowiły dzień 22 lipca. Święto Niepodległości – obchodzone w dniu 11 listopada – zostało przywrócone przez Sejm RP dopiero w roku 1989. W tym dniu Polska oddaje też hołd marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu, spoczywającemu w krypcie pod wieżą Srebrnych Dzwonów w podziemiach Katedry Wawelskiej.

Ten szczególny dzień skłania do refleksji na temat patriotyzmu. Centralne obchody Narodowego Święta Niepodległości odbywają się w Warszawie i są transmitowane przez radio i telewizję. Oglądamy defilady wojskowe, słuchamy przemówień ważnych osobistości i widzimy, jak oficjalne delegacje składają kwiaty na Grobie Nieznanego Żołnierza. Organizowane są także uroczyste apele żołnierskie i harcerskie. Pod pomnikami bohaterów narodowych składane są kwiaty i palone są znicze na grobach żołnierzy. Gmachy państwowe, domy oraz ulice dekorowane są polskimi flagami. Dzień ten staje się dla wielu osób lekcją patriotyzmu.

Uczniowie klasy 3a Maciej Franciszczak i Michał Pejasz, wcielając się w historyczne postaci Józefa Piłsudskiego i Ignacego Jana Paderewskiego, odwiedzali klasy podczas lekcji, przybliżając uczniom bardzo ważne dla nas – Polaków – wydarzenia sprzed 95 lat. 

Dziś inaczej odbieramy patriotyzm, staliśmy się Europejczykami. Można powiedzieć, że wstydzimy się polskości, zapominamy o naszych korzeniach i wspaniałej historii. Zapominamy, że nie zawsze byliśmy wolni. Wolność była nam zabierana, ograniczana. Walka wielu pokoleń Polaków, przelana krew naszych przodków sprawiły, że żyjemy w wolnym i niepodległym kraju.  

Nic nie jest nam dane raz na zawsze, dotyczy to także wolności. Wolność trzeba ciągle zdobywać, ciągle o nią walczyć. Potwierdza to również historia naszego kraju. Bądźmy więc Europejczykami, ale nie wstydźmy się naszej tradycji i ideałów, by znów zakusy nieprzyjaciół nie pozbawiły nas wolności osiągniętej wspólnym wysiłkiem wielu pokoleń Polaków.