30.08.2016

KRYSTYNA KAPITAN

Gdy przed dwunastu laty obejmowałaś stery

Naszego Okrętu – Gimnazjum

Dryfował on niepewnie po nieznanych wodach

Morza edukacji zmienionego sztormem reformy.

Nasza gromadka grona pedagogicznego

Zalękniona wyglądała przyszłości.

Uchwyciłaś stery pewną dłonią

I prowadziłaś nas przez te lata ku nowym horyzontom.

A nie było to łatwe zadanie:

Co rusz napierały hordy dzikich nastolatków żądnych klęski pedagogów,

Wspierały ich roszczenia asertywnych rodziców.

Sterowałaś dzielnie pomiędzy rafami kontroli kuratorów

I gwałtownymi zmianami planów dydaktycznych.

Twoja konsekwencja, dyscyplina i pracowitość

Pomagały nam okiełznać te wszystkie zagrożenia.

I chociaż czasem wykonanie Twoich rozkazów kosztowało nas wiele,

To wiedzieliśmy, że pod twardym pancerzem Dowódcy

Bije dobre serce.

Po tylu latach zmagań z żywiołami

Wyprowadziłaś nasz okręt na szerokie wody…

Gdy opuszczasz mostek kapitański na horyzoncie zbierają się chmury

Zmian edukacyjnych…

Dziękujemy Nasz Kapitanie, że prowadziłaś nas bezpiecznie przez te wszystkie lata!

Twoja załoga