6 listopada 2013 r., w czytelni szkolnej odbyły się pierwsze zajęcia z cyklu filmowego PLANETE+ DOC. Zajęcia poprowadził p. Paweł Biliński z KSW ŻAK w Gdańsku. Cały cykl opiera się na projekcji wyłącznie filmów dokumentalnych , które – przynajmniej w moim odczuciu – nie są tak popularne jak filmy fabularne. Program jest więc swoistym novum w planie programów edukacji filmowej przewidzianych dla uczniów szkół gimnazjalnych.                        

Zajęcia rozpoczęły się krótką prelekcją, której celem było przybliżenie uczestnikom definicję filmu dokumentalnego i główne cechy tego gatunku. W ramach pierwszego pokazu obejrzeliśmy film szwajcarskiego reżysera Markusa Imhoofa pt. Więcej niż miód. Obraz ten jest wynikiem kooperacji twórców z Austrii, Niemiec i Szwajcarii, a swoją światową premierę miał w 2012 roku. Od początku filmu będziemy towarzyszyć reżyserowi starającemu się rozwikłać zagadkę masowego wymierania pszczół, na przestrzeni kilku lat. Aby dojść do rozwiązania zagadki, autor filmu będzie musiał podzielić się swoimi obserwacjami i przemyśleniami z pszczelarzami mieszkającymi na całym świecie. Poznamy więc: pszczelarzy amatorów, ludzi prowadzących ogromne „pszczele farmy”, pszczelarzy podróżujących wraz z setkami tysięcy pszczół po całej Ameryce, naukowców i wiele innych barwnych postaci. Dla każdego z nich pszczoły są istotne w inny sposób: jedni traktują je jedynie jako źródło dochodu, inni „zaprzyjaźniają” się z pszczołami, a jeszcze inni wykorzystują je do badań. Pokazuje nam to, jak różni są ludzie, nawet w kwestii tak mogłoby się zdawać trywialnej, jaką są pszczoły. Po obejrzeniu filmu nasuwa się pewne pytanie : „Czy ten film jest na pewno tylko o pszczołach?”. Z jednej strony przedstawione mamy życie biologiczne pszczół, z drugiej zaś jednak reżyser filmu stara się porównać ten ‘super wielki organizm’ jaki tworzą pszczoły do człowieka. Po obejrzeniu filmu nasuwa się pewne pytanie: „Czy jest on na pewno o pszczołach”? Z jednej strony przedstawiono życie biologiczne pszczół, z drugiej zaś reżyser filmu stara się porównać ten „super wielki organizm”, jaki tworzą pszczoły, do człowieka. Po projekcji pomyślałem jak wiele brakuje ludziom, by móc się przyrównać do tego wielkiego organizmu składającego się z tysięcy małych pszczół. Jako myśl końcowa w filmie pojawia się cytat (tak zwana Hipoteza Czerwonej Królowej) pochodzący z powieści Lewisa Carrolla Po drugiej stronie lustra: „Bo widzisz, u nas trzeba biec z całą szybkością, na jaką ty w ogóle możesz się zdobyć, ażeby pozostać w tym samym miejscu. A gdybyś się chciała gdzie indziej dostać, musisz biec przynajmniej dwa razy szybciej”. Myśl ta ma potwierdzić rodzącą się przez cały film teorię reżysera, że to ludzie są odpowiedzialni za masowe wymieranie pszczół. Twierdzi on, że zbyt wykorzystujemy pszczoły, bez których (w myśl teorii Einsteina, że jeśli wyginą pszczoły, człowiekowi zostaną [tylko] cztery lata istnienia) nie możemy żyć.

Polecam ten dokument wszystkim, którym obejrzenie ambitnego i dobrego filmu sprawia przyjemność i pobudza do refleksji. Zachęcam również do zainteresowania się tematyką filmów dokumentalnych.

Maciej Franciszczak, klasa 3a