Klasa A 2014-2017

Wyobraź sobie, że zostało ci trzy, może cztery miesiące życia. Rak płuc. Twoja żona i córka odeszły. Żona wyjechała do Australii, a córka ułożyła sobie życie na Węgrzech. Wiesz, że zniszczyłeś im życie swoim uzależnieniem od alkoholu. A teraz zostało ci tylko kilka miesięcy na naprawienie tych błędów.

W takiej sytuacji zostaje postawiony czterdziestokilkuletni Bartek Kolano (Tomasz Kot). Mieszkał samotnie, pracował jako „rozgrzewacz tłumu” w programie telewizyjnym. Wszystko było dobrze. Jednak coś się zmieniło. Rak płuc wywrócił wszystko do góry nogami. „Trzy, cztery miesiące” - brzmiała diagnoza. Co robić? Postanawia przypomnieć sobie całe swoje życie i naprawić okropne błędy, rozpoczynając od poprawieniu relacji z byłą żoną i córką.

Film jest jak sam reżyser określił tragikomedią. W jednej chwili śmiejemy się do łez, w drugiej płaczemy ze smutku. Nie można się oderwać od tego filmu. Nie nudzi, nie opowiada wszystkim znanej historii, nie powiela oczywistych schematów. Ta produkcja jest po prostu bardzo dobra.

Żyć nie umierać, reż. M. Migas

Wiktoria Pietrzak, klasa 2a

Opinie o filmie Chemia w reżyserii Bartosza Prokopowicza są bardzo różne. Na pewno przyczyniły się do tego duże oczekiwania widzów. Jedni są pod ogromnym wrażeniem, a inni wyszli z sali kinowej wręcz rozzłoszczeni. Osobiście uważam, że ambicji i świetnym pomysłom niekiedy towarzyszyły nieprzemyślane rozwiązania. Rzeczą która wyróżnia Chemię jest muzyka. Świetne wstawki które sprawiają, że w niektórych momentach film chwyta za gardło. Bardzo ciekawym elementem były animacje, które pokazywały między innymi postępującą chorobę głównej bohaterki. W niektórych momentach wstawki te były jednak zbyt dosłowne, co powodowało, że film nieco tracił.

Krótko o fabule. Poznajemy Lenę (Agnieszka Żulewska), gdy rzuca pracę, zakłada kolorową sukienkę i jak szalona jeździ po ulicach Warszawy. Przypadkiem wpada na Benka (Tomasz Schuchardt) który wydaje się być jej przeciwieństwem - przygnębiony i smutny szuka odpowiedniej daty na własną śmierć. Na początku ich znajomość jest tylko niezobowiązującą zabawą. Wszystko ulega zmianie gdy okazuje się, że Lena ma raka. Od tego momentu film z bajki zmienia się w ponurą i mroczną opowieść, z niewielkimi pozytywnymi akcentami.

Autor zdecydował się na bardzo kontrowersyjne pokazanie trudnego tematu, obecnego w mniejszym lub większym stopniu w otaczającym nas świecie. Mówią że jest to stąpanie po kruchym lodzie. Może i tak, ale myślę że ów lód tak łatwo nie pęknie. Pomimo że Chemii dużo brakuje do ideału to warto obejrzeć i przekonać się czy taka forma odpowiada nam czy wręcz przeciwnie.

Chemia, reż. B. Prokopowicz

Marysia Multaniak, klasa 2a

27.09.2015

Teatr Muzyczny w Gdyni

Warsztaty poprowadziła Sabina Czupryńska

Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Gdańskim oraz Wiedzy o Teatrze w Akademii  Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, niedoszła studentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (Wydział Tkaniny i Ubioru), absolwentka Pomorskiego Studium Sztuk Wizualnych. Autorka scenografii i kostiumów w filmie i teatrze, projektantka odzieży i dodatków (torebki, biżuteria) oraz licznych stylizacji osób prywatnych, a także do sesji fotograficznych. Autorka koncepcji merytorycznej wydawnictw teatralnych, tekstów piosenek, tomu opowiadań  pt. „Dziesięciu, którzy…” częściowo nagrodzonego w pewnym konkursie literackim, onegdaj debiutująca na łamach Fa-artu. Dziś także autorka dwóch powieści: „Kobiety z domu Soni” oraz „Ta druga, słodka i ostra”, które ukazały się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.

25.09.2015

Muzeum Miasta Gdyni

Warsztaty poprowadziła Anna Uberman-Zalewska z Teatru Miejskiego w Gdyni

21.09.2015

Kino na Temat to cykl imprez tematycznych, realizowanych wspólnie z Gazetą Wyborczą, dotyczących aktualnych tematów społecznych, takich jak: wykluczenie społeczne, bezrobocie młodych, życie na emigracji, bezdomność, tolerancja, a także innych ważnych dla młodzieży w wieku dorastania tematów. Cykl skierowany jest do młodzieży gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej.

Projekt dofinansowany ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Temat spotkania: Po czym poznać bohatera? O etosie bohatera na podstawie „Karbali”.

„Karbala” to opowieść o jednej z najbardziej bohaterskich bitew w najświeższej historii polskiej armii. Islamscy terroryści zgotowali polskim i bułgarskim żołnierzom prawdziwe cztery dni piekła. W muzułmańskie święto Aszura zaatakowali ratusz miejski, w którym przetrzymywani byli aresztowani rebelianci.

Kiedy tłum dżihadystów zbliżał się do City Hall, na placu boju pozostał jedynie niewielki oddział polskich i bułgarskich żołnierzy. 80 prawdziwych bohaterów, mających zapasy jedzenia oraz amunicji wystarczające tylko na 24 godziny, stanęło oko w oko z rozwścieczonym i gotowym na wszystko tłumem uzbrojonych terrorystów. Heroiczna postawa, determinacja i wola walki sprawiły, że polsko-bułgarska formacja nie tylko wygrała bitwę, ale wyszła z niej bez straty ani jednego żołnierza.

Obrona City Hall jest jeszcze nieodkrytym fragmentem najnowszej historii polskiej armii. Tajemnice ściśle tajnej operacji odkrywa przed widzami reżyser Krzysztof Łukaszewicz („Żywie Biełaruś!”, „Lincz”).

Film inspirowany jest prawdziwą historią ppłk. Grzegorza Kaliciaka, który dowodził oddziałem polskich i bułgarskich żołnierzy w Karbali. Jako uczestnik tamtych wydarzeń był również konsultantem merytorycznym filmu.

Spotkanie prowadził dr Piotr Kurpiewski, filmoznawca, nauczyciel historii w Gimnazjum nr 11 w Gdyni.

Gościem na pokazie był komandor podporucznik Piotr Dębski - uczestnik misji w Iraku.