Aktualności

14-16.10.2016

Muzeum Ikon w Supraślu

Muzeum Ikon w Supraślu jest usytuowane w budynku dawnego Pałacu Archimandrytów (przeorów zakonu bazylianów) na terenie klasztoru. Obiekt funkcjonuje od października 2006 r. i ma w swojej kolekcji ok. 1200 XVIII i XIX wiecznych ikon, przedmiotów sakralnych i unikalnych fresków. Muzeum ma niezwykły charakter, atmosferę i umożliwia bardzo interesujące formy zwiedzania. Jest to pierwsze w Polsce interaktywne muzeum prezentujące sztukę sakralną prawosławia. Eksponaty są opatrzone oprawą świetlną i dźwiękową. Wszystko to nadaje niezwykły charakter całości i pozwala poczuć atmosferę i zrozumieć rolę ikony w prawosławiu. W muzeum funkcjonuje 9 sal, których wnętrza są zorganizowane w stylu np. pustelniczej pieczary, cerkwi lub chaty wiejskiej z domowym ołtarzykiem. Historię klasztoru obrazują szesnastowieczne freski zachowane z ruin cerkwi p.w. Zwiastowania NMP w Supraślu.

Meczet w Kruszynianach

Ufundował go Samuel Murza Krzeczowski, któremu król Jan III Sobieski nadał Kruszyniany i mianował przywódcą wszystkich miejscowych Tatarów w zamian za uratowanie życia w bitwie z Turkami pod Parkanami w 1683 roku. Architekturą meczet nawiązuje do katolickiego kościoła; zbudowany na planie prostokąta, przykryty dwuspadowym dachem, od frontu zwieńczony dwiema wieżyczkami i jedną w centralnej części budowli. Z zewnątrz i wewnątrz pokryty jest drewnianą boazerią pomalowaną na ciemnozielony kolor (zieleń - kolor islamu).

Wnętrze zgodnie z muzułmańskim układem podzielona jest na część męską, gdzie znajduje się mihrab (wnęka wskazująca kierunek Mekki), minbar (stąd imam głosi kazania) oraz przestronny balkon na którym przebywa młodzież. W drugiej wydzielonej części przebywają kobiety i jedynie przez niewielkie okna zasłonięte firanką mogą spoglądać na część męską. Całość ozdobiona jest napisami koranicznymi i zdjęciami lub obrazami meczetów. Nie znajdziemy tutaj żadnych wizerunków ludzi, gdyż zgodnie z religią jest to zabronione. Więcej informacji można uzyskać na miejscu od sympatycznego przewodnika i administratora meczetu Dżemila Gembickiego, który chętnie dzieli się bogatą wiedzą o kulturze i religii muzułmańskiej.

Tatarska Jurta

- to gospodarstwo agroturystyczne, zlokalizowane we wsi Kruszyniany. Na smakoszy czeka wiele ciekawych potraw, takich jak pierekaczewniki, trybuszoki, kibiny pieremiacze, cebulniki, czy samsa. Gospodyni - pani Dżenneta Bogdanowicz została Mistrzynią Świata w pieczeniu babki i kiszki ziemniaczanej.

Synagoga w Tykocinie

Synagoga została zbudowana w 1642 roku na miejscu starszej, drewnianej bożnicy. W XVIII wieku do narożnika północno-wschodniego dobudowano niską wieżę, która pierwotnie służyła jako więzienie dla Żydów. W latach 40. XIX wieku synagoga przeszła gruntowny remont. W XVII i XVIII wieku stanowiła wielki żydowski ośrodek intelektualny. Działało przy niej wielu znanych, szanowanych rabinów i talmudystów.

Podczas II wojny światowej, w 1941 roku hitlerowcy zdewastowali i ograbili wnętrze synagogi i urządzili w niej magazyny. Po zakończeniu wojny w synagodze na polecenie władz miejskich nadal znajdowały się magazyny, ale tym razem nawozów sztucznych. W 1965 roku w synagodze wybuchł pożar, który dopełnił dzieła niszczenia budynku, spłonęła unikalna biblioteka i archiwa gminy żydowskiej, a pozostałe cudem uratowane księgi wyrzucono do pobliskiej rzeki.

W latach 1974-1978 przeprowadzono gruntowny remont i konserwację synagogi. Od 1977 roku stanowi siedzibę Muzeum Kultury Żydowskiej w Tykocinie. Obecnie muzeum posiada bardzo bogatą ekspozycję judaiców oraz innych przedmiotów związanych z kulturą żydowską.

W głównej sali modlitewnej prezentowane są m.in. zabytkowe zwoje Tory nakryte koroną, tasy, tałesy, księgi, tefiliny, chanukije, menory, besaminki. W wieży urządzono pokój rabina oraz rekonstrukcję Seder Pesach, czyli wieczerzy paschalnej.

13.10.2016

Bob Dylan - poeta wśród muzyków

Bob Dylan został laureatem tegorocznej Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za „tworzenie nowych form poetyckiej ekspresji w ramach wielkiej tradycji amerykańskiej pieśni”.

„Myślę o sobie przede wszystkim jako o poecie, dopiero później muzyku. Żyłem jak poeta i umrę jak poeta” - powiedział Bob Dylan w jednym z wywiadów. Wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla pojawiał się już od lat, choć w powszechnej świadomości pozostaje muzykiem, autorem poetyckich tekstów ballad.

Bob Dylan urodził się jako Robert Allen Zimmerman 24 maja 1941 w Duluth. Jego dziadkowie ze strony ojca Zigman i Anna Zimmerman wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych z Odessy na Ukrainie po pogromach antyżydowskich w 1905 roku. Pradziadkowie Dylana ze strony matki, Benjamin i Libba Edelstein, wyemigrowali w 1902 roku do Stanów Zjednoczonych z Litwy. Już jako nastolatek grywał w różnych zespołach, szczególnie fascynowała go amerykańska muzyka folkowa. Jego idolami byli m.in. Woody Guthrie. Inspirowali go też bitnicy i poeci modernistyczni.

W latach młodzieńczych nauczył się grać na gitarze, jednak jego pierwszym instrumentem było pianino. W szkole średniej założył kilka zespołów. We wrześniu 1959 roku przeprowadził się do Minneapolis. Na University of Minnesota rozpoczął studia, których nie ukończył. W 1961 roku młody muzyk wyruszył do Nowego Jorku. Na początku występował w „Cafe Wha?” w Greenwich Village, dzielnicy bohemy, która wtedy przeżywała okres swojej świetności. Na skwerze przy Washington Square Park czas spędzali młodzi muzycy, dziś klasycy amerykańskiego folku - Dave Van Ronk, Joan Baez, Kingston Trio czy grupa Peter, Paul and Mary. W zadymionych kawiarniach młodzi poeci recytowali swoje wiersze a młodzi muzycy próbowali swoich sił. Dylan natomiast przygotowywał się do wydania swojego pierwszego albumu - „Bob Dylan”. Pseudonim przybrał na cześć walijskiego poety Dylana Thomasa.

Książka to dopiero początek…

1 października rozpoczął się Miesiąc Bibliotek Szkolnych ustanowiony przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Bibliotekarstwa Szkolnego. Tradycja tego święta ma już 17 lat. Na uczniów odwiedzających naszą bibliotekę czekają zabawy słowne, gry literackie, wspólne czytanie oraz konkursy.

Hasłem bibliotecznego święta jest „Learn to Decode Your World” co oznacza „Ucz się, aby rozszyfrować swój świat”. Jak wiemy do poznania świata, tego rzeczywistego i fantastycznego, niezbędne są książki. Jak twierdził Józef Gardecki „Czytanie to nasze dalsze, nieskończone klasy, to nasz uniwersytet, to okno na świat szeroki”.

I tydzień – czytelniczy

  • Plebiscyt na najlepszą książkę
  • 101 powodów dla których warto czytać książki
  • Ulubione książki mojego nauczyciela
  • Akcja: Uwalniamy książki!
  • Głośne czytanie utworów H. Sienkiewicza na 2 lekcji (7.10.2016)
  • VI Maraton czytelniczy

II tydzień – czytelniczo-literacki

  • Tworzenie krótkich, estetycznych liścików zachęcających do wypożyczania książek z biblioteki
  • Dyktando ortograficzne
  • Doodling – czyli bazgroły tworzone na lekcjach
  • Głośne czytanie utworów H. Sienkiewicza na 3 lekcji (21.10.2016)

III tydzień – czytelniczo-konkursowy

  • Minikonkurs wiedzy o bibliotece
  • Przysłowia o książkach – rozsypanki
  • Minikonkurs wiedzy książkach
  • Czytanie fragmentów swoich ulubionych książek
  • Głośne czytanie utworów H. Sienkiewicza na 4 lekcji (28.10.2016)

IV tydzień – czytelniczo-medialny

  • Krótki film nagrany telefonem komórkowym – Dlaczego warto czytać książki?
  • „Selfie” z książką
  • Głośne czytanie utworów H. Sienkiewicza na 5 lekcji (4.11.2016)

1.09.2016

30.08.2016

KRYSTYNA KAPITAN

Gdy przed dwunastu laty obejmowałaś stery

Naszego Okrętu – Gimnazjum

Dryfował on niepewnie po nieznanych wodach

Morza edukacji zmienionego sztormem reformy.

Nasza gromadka grona pedagogicznego

Zalękniona wyglądała przyszłości.

Uchwyciłaś stery pewną dłonią

I prowadziłaś nas przez te lata ku nowym horyzontom.

A nie było to łatwe zadanie:

Co rusz napierały hordy dzikich nastolatków żądnych klęski pedagogów,

Wspierały ich roszczenia asertywnych rodziców.

Sterowałaś dzielnie pomiędzy rafami kontroli kuratorów

I gwałtownymi zmianami planów dydaktycznych.

Twoja konsekwencja, dyscyplina i pracowitość

Pomagały nam okiełznać te wszystkie zagrożenia.

I chociaż czasem wykonanie Twoich rozkazów kosztowało nas wiele,

To wiedzieliśmy, że pod twardym pancerzem Dowódcy

Bije dobre serce.

Po tylu latach zmagań z żywiołami

Wyprowadziłaś nasz okręt na szerokie wody…

Gdy opuszczasz mostek kapitański na horyzoncie zbierają się chmury

Zmian edukacyjnych…

Dziękujemy Nasz Kapitanie, że prowadziłaś nas bezpiecznie przez te wszystkie lata!

Twoja załoga