Klasa A 2012-2015

Zielona Szkoła w Schodnie 20-24.05.2013

  • Warsztaty z edukacji ekologicznej: Orientacja w terenie - mapa, kompas, GPS; Ziołowa apteka; Szlakiem bobra europejskiego; Woda źródłem życia, Ptaki drapieżne
  • Wycieczka rowerowa szlakami Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego
  • Wypiek bułek w piecu chlebowym
  • Zajęcia sportowe, kulturalne, projekcje filmów

 

 

hania_manteufelPoeci bywają różni:

Lepsi, gorsi, czasem próżni.

Ale jedna taka była, co to Nobla się wstydziła,

Co w Gołocie się kochała

I Allena ubóstwiała.

Według mnie, za krótko żyła,

Ale wiersze zostawiła.

Aby miło się czytało, to

Radości w nich niemało.

Jeśli chcesz się cieszyć życiem

Jak Szymborska – należycie,

Czytaj ciągle jej tomiki,

Limeryki i wierszyki…

Hanna Manteufel, klasa 1a

kuba_kChociaż bliskich dał nam los, przyjaciół wybraliśmy my.

Dzięki nim życie nieraz wygląda jak najpiękniejsze sny.

To z nimi, nawet na dnie pięknie bywa, bo oni są chociaż czasu ubywa.

To niekoniecznie ci, co rękę dali, byś wstać mógł.

To ci, którzy za ciebie dokonywali lepszego wyboru dróg.

Chcemy, by byli, ale ich o to nie prosimy, dzięki nim nieraz z ziemi się podnosimy.

To dzięki nim przez życie idziesz drogą łatwą, niejedni z nich są dla ciebie ostatnią tratwą. Ostatnią szansą, którą los ci daje, dzięki nim przed problemem łatwiej się staje.

Przyjaciel to taki Anioł Stróż, z nim mógłbyś przepłynąć tysiące kilometrów oceanów i mórz. Mógłbyś z nim żeglować na świata kres, mając na sobie ciągle ten sam dres.

Z koszuli hamak zrobić i na wyspie mieszkać z nim, (napisałem tak bo taki był rym). Przyjaciół się nie wyprzesz, pozostaniesz z nimi do końca, gdybyś mógł, usiadłbyś z nimi na promyku Słońca.

Lecz mówię wam: Nie ma definicji przyjaźni i wybierania dróg.

Te tworzymy sami i nasz jedyny Bóg.

Jakub Krogul, klasa 1a


Już czasem sam o sobie zapominam, już niekiedy sam nie wiem, czy jeszcze dla kogoś się liczę,

Jestem jak statek, który zapuścił wieczną kotwicę.

Nigdzie się nie ruszam, stoję w miejscu jak słup,

Wszystko przez to, że na świecie jest tyle społecznych grup.

Bo aby ktoś zwrócił na ciebie uwagę, trzeba być „kimś”, mieć wygląd, pieniądze i wartości,

Wcale nie liczy się serce, to co w głowie, talent.

Bez znaczenia jest to, co naprawdę w sercu masz,

Dlatego przed ludźmi codziennie trzeba zakryć prawdziwą twarz.

Założyć maskę i rolę życia grać,

By rano znów spektakl zacząć, czyli najzwyklej wstać.

Trzeba być naprawdę dobrym aktorem, aby zauważonym być,

Trzeba grać jak najlepiej, żeby żyć.

Tylko to trochę śmieszne, że każdy z nas oszukuje nie tylko innych, ale i siebie,

Aby nie czuć się jak miliard innych gwiazd na niebie.

Jakub Krogul, klasa 1a

 


 ***

Jan Gałkowski 1aI nie ma ludzi zdrowych, 

są niezdiagnozowani,

bo nie ma takiej pory,

w której bylibyśmy tacy sami,

a kiedy idę spać,

z myślami tocząc wojnę,

każdy z nas ma ten problem,

myśli zbyt pochopne,

chcę już wstać,

i zacząć nowy dzień,

w którym po ludziach ,,normalnych’’ zwykle…

zostaje tylko cień,

i nie ma ludzi zdrowych,

za to jesteśmy my,

nigdy nie zrezygnujemy z naszego życia gry,

każdy chce spełniać swoje sny,

to nie jest łatwe,

szukaj wsparcia,

w silnej muzyki dawce,

ruszaj się,

bo to co się rusza,

nie jest martwe.

 


 ***

       A gdyby ten dzień był ostatnią życia chwilą,

i dostałbyś pilota czy zmienił byś kanał,

a gdyby inny kanał okazał się za trudny,

bo pierwszy rzut oka,

zwykle bywa złudny.

        A gdyby ten dzień był moją ostatnią życia chwilą,

to wziąłbym swojego pilota i zwiększył głośność,

całą ciszę życia mógłbym przegnać chwilą,

i pomógłby mi w tym tylko mały pilot,

pilot do pewności

znikają obawy,

że połamię kości.

Mam dość i powiem wam tyle,

kto patrzy na innych, ten zostaje w tyle,

byle lepiej, nie byle dalej,

silny  wiking odciska pięść na twardej skale,

tyle obaw mieści się w moje głowie,

nikt, tak jak ja, nie wie co mi los powie,

i kiedy,

czy dam radę i czy znajdę siłę,

wtedy,

sztuką jest odnaleźć w sobie tę złota żyłę,

którą można zmienić w złota bryłę.

Jan Gałkowski, klasa 1a

basia_jW IV Międzyszkolnym Konkursie Literackim "Czas szkoły, czas dojrzewania", organizowanym przez Szkołę Podstawową nr 23 w Gdyni, uczennica klasy 1a - Barbara Jędrzejewska - zdobyła nagrodę główną w kategorii opowiadanie gimnazja.

Basia pisze od dwóch lat. Interesuje się Japonią, dlatego często akcja jej opowiadań toczy się na ulicach Tokio. Od półtora roku uczy się języka japońskiego. Lubi książki o tematyce fantastycznej. Czas wolny spędza na oglądaniu anime i czytaniu mang.

Serdecznie gratulujemy!

Barbara Jędrzejewska

Wybrać nienawiść

Obudził mnie jak zawsze irytujący głos matki. Dlaczego nie pozwoli mi choć raz opuścić pierwszej godziny?  Zwłaszcza, gdy ma to być fizyka…